De Wetten – Connie Palmen

De Wetten
Connie Palmen
193 pagina’s
gepubliceerd in 1991

Ik ben nooit zo’n fan geweest van den Nederlandsche literatuur, zoals je misschien wel hebt gezien op mijn booklog, maar ik ben dit jaar toch maar weer eens begonnen met wat meer Nederlandse romans te lezen, waaronder dus deze.

De Wetten is Connie Palmen’s debuutroman en was gelijk een ongelovelijk succes, wat wel blijkt uit het feit dat ik hier de vierentwintigste druk in handen heb, die in 1994 uitkwam, maar drie jaar later dus. Er zijn zat schrijvers die dat nog niet eens in een eeuw halen. Het komt niet vaak voor dat een debuutroman van een dus nog onbekende schrijver gelijk zo’n succes wordt, maar ik begrijp wel waarom dat Connie Palmen lukte. Het is gewoon een lekker vlot lezend boek over een thema dat nou eenmaal veel mensen en zeker veel lezers bezig houdt: de zin van het leven. Hoe wordt ik gelukkig, wat is de diepere betekenis van mijn leven, welke levenswetten moet je volgen. Daarnaast en daarmee verweven is dit ook een boek over schrijven zelf en over de schrijfster zelf.

Het is als eerste al geschreven in de eerste persoon, wat een boek altijd een beetje meer persoonlijk en autobiografisch maakt, zeker wanneer de hoofdpersoon en de schrijvster zoveel op elkaar lijken. Beide zijn intelligente jonge vrouwen, geinteresseerd in filosofie en van plan schrijfster te worden. Het roept de vraag af hoeveel van De Wetten waar is en hoeveel fictie.

De Wetten is opgebouwd rondom een serie van zeven relaties met mannen die lijken te bezitten over de wetten van het leven, elk op eigen wijze: de astroloog, de epilepticus, de filosoof, de priester, de fysicus, de kunstenaar en als laatste de psychiater. Bij elk van hen zoekt ze wat zij zelf nog niet heeft: zingeving. Bij elk van hen krijgt ze wel een stukje van de puzzel aangereikt, maar blijft de afbeelding nog onduidelijk; ze moet haar eigen wetgeving vinden.

Hoewel ik het laatste hoofdstuk een beetje vond tegenvallen blijft dit een ontzettend goed boek dat eigelijk iedereen zou moeten lezen. Connie Palmen is de eerste die het gelukt is me geinteresseerd te maken in de filosofie, zo aanstekelijk als ze erover schrijft. Van reputatie dacht ik dat dit een erg Literair en Moeilijk boek zou zijn, maar dat is gelukkig niet zo. Zware Literaire Thema’s, maar gelukkig met een knipoog. Lees het.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *