De Kring van Kantonrechters heeft gemeend de kantonrechtersformule te moeten aanpassen. Een aanpassing omlaag wel te verstaan, een verslechtering voor alle werknemers, met name jongere werknemenrs. Dit omdat deze formule tot een te hoge ontslagvergoeding zou leiden bij vooral deze groep.
Onzin natuurlijk, want juist als jonge werknemer kreeg je sowieso al weinig ontslagvergoeding. Reken maar na. Volgens Wikipedia luidt de oude formule aantal (gewogen) dienstjaren * bruto maandsalaris * correctiefactor, waarbij je dienstjaren vanaf je veertigste met anderhalf worden vermenigvuldigd en je dienstjaren na je vijftisgste zelfs worden verdubbeld. Dus hoe ouder je bent en hoe langer in dienst hoe meer je meekrijgt als ontslagvergoeding, wat niet meer dan logisch is gezien de investering die je zelf in je baan hebt gestoken.
Voor jongere werknemers geldt het omgekeerde. Zo heb ik een aantal jaar geleden zelf een saneringsrode moeten meemaken, waarbij ik maar een maand salaris als ontslag vergoeding meekreeg. Twee jaar in dienst, onder de veertig en de eerste maand werd er om mij ondertussen erg onduidelijke redenen nog vanaf gesnoept. En de vergoeding wordt natuurlijk extra belast, dus ik hield uiteindelijk amper een half maandsalaris eraan over.
Waarom dan de formule juist voor jongere werknemers zo erg verslechteren? Werknemers tot vijfendertig worden in de nieuwe formule extra gepakt doordat hun dienstjaren maar voor de helft meetellen, terwijl ze over het algemeen toch al wienig vergoeding kregen.
Niet dat het voor oudere werkgevers beter wordt: in de nieuwe formule tellen de dienstjaren vanaf vijfendertig wel weer volledig mee, maar pas vanaf je vijfenveertigste anderhalf keer en pas vanaf je vijfenvijftigste dubbel. Iedereen krijgt dus een fors kleinere vergoeding, met als excuus dat de arbeidsmarkt zo krap is en dus de vergoeding niet meer nodig is. Maar ja, dat is ondertussen ook niet meer zo: die recessie komt er.
Daarnaast is het zo dat de kantonrechtersformule bedoeld is als schadevergoeding, niet als een soort extra WW. Je hebt een aantal jaren hart en ziel gestoken in een bedrijf, dan mag je best wat voor terug verwachten als je zonder schuld wordt ontslagen. Het ontslagrecht makkelijker maken betekent dat bedrijven nog minder zorgvuldig met hun personeel kunnen omgaan.
Hallo Mr. Wisse—My name is George Berger, I’m a retired Dutch-American academic living in Amsterdam, an SF liefhebber, and for several years an e-mail correspondent en strijdmakker of Ken Macleod’s. He told me about you, since I blogged quite a bit several days ago about Dutch healthcare, i.e. illcare. You can find it on Ken’s site under the comments on an item whose first word is TRAUMATISED.
Please excuse my writing this in a mix of Dutch and English, but I am tired.
I am glad that Ken told me about you. My FIRST look at your blogs turned up a comment of yours about the ONTSLAGVERGOEDINGEN. When I heard about this several weeks ago–the morning after the Judges’ expression of opinion–I became quite annoyed. First of all, where is the TRIAS POLITICA the Dutch teach about with such pride? Second, it was clear that the FNV, CNV, and in particular Jongerius, are complicit in this. Finally, I am certain that this possible scenario was thought out when that phony SOCIAAL AKKOORD was agreed upon a while ago. The economy is in crisis so this is the time when people in panic will grasp for such measures and accept the judges’ suggestion. Similar things are happening in the UK. Postfinally, I believe that many Dutch people will accept the suggestion because the judges, they think, are onafhankelijk. That’s trash.
Well Mr. Wisse, thanks for giving me this chance to sound off. I am in Belgium seeking decent healthcare for a possibly serious problem. Not only because of what I have learned—see Ken’s blog—but because the Nieuwe Zorgstelsel destroyed my wife’s health, I shall not let any Dutch specialist touch me. I suggest we meet up; I am quite interested in blogging, SF, European and American politics, and books.
Yours, George Berger tel. 0204040990, be back on the 18th.