ABN Amro

Het NOS journaal kan soms verrassende inzichten opleveren in hoe de gevestigde journalistiek bepaalde onderwerpen benaderd en welke aspecten ervan het naar voren haalt en welke het negeert. Het, met de half acht concurrent van RTL4, is namelijk het belangrijkste, meest geconcentreerde nieuws bulletin van Nederland. In zo’n 25 minuten moet het belangrijkste, meest interessante nieuws van binnen en buitenland worden behandeld. Natuurlijk is er sowieso geen ruimte om écht diep op een onderwerp in te gaan, maar nog erger is dat het meestal geeneens mogelijk is om alle aspecten van een bepaald onderwerp te behandelen, hoe summier ook. Voor elk onderwerp moeten keuzes worden gemaakt in wat ervan behandeld zal worden en in die keuzes komt de (onbewuste) ideologie van de Nederlandse journalistiek naar voren.

Dit keer was het het verhaal over de dreigende overnamestrijd rondom de ABN Amro die inzicht gaf in wat het NOS journaal belangrijk vindt. In de eerste plaats werd het gepresenteerd als een puur zakelijk verhaal, met de nadruk op de manoeuvres die de verschillende partijen in het gevecht van plan zijn en de gevolgen ervan voor de aandelen en de aandeelhouders.

In de tweede plaats kwam dit naar voren in de deskundigen die werden gevraagd om commentaar te leveren. Wie kreeg uitgebreid de gelegenheid om zijn standpunt uiteen te zetten? Juist, de voorzitter van de Vereniging van Effecten Bezitters. En wie waren nergens te zien en wiens belangen werden helemaal niet genoemd? Juist, vertegenwoordigers van het ABN Amro personeel en de vakbonden. Terwijl dit toch de mensen zijn die de gevolgen van de overnamestrijd als eerste gaan voelen, op de voet gevolgd door die andere groep die niet in beeld kwam, de klanten van de ABN Amro. Je kunt er natuurlijk vergif op in nemen dat wat er ook gebeurt, er straks flink in zowel het personeelsbestand als het aantal kantoren zal worden gesneden, met alle gevolgen vandien.

Maar dat is blijkbaar niet belangrijk genoeg voor de NOS…

Wordt het een jongen of een meisje?

Het hele land leeft mee met Maxima en Willem Alexander, als je het NOS journaal mag geloven, want die vonden het nieuws dat Maxima in het ziekenhuis is opgenomen belangrijk genoeg om mee te openen. Dit terwijl een friviool onderwerp als het nog steeds toenemend gebruik van kindsoldaten in Afrikaanse (burger)oorlogen ver naar achter in het journaal wordt geschoven en in minder dan de helft van de tijd wordt afgedaan…

Mozkowicz trekt zich terug

Wat al een beetje te verwachten was, is gebeurd: Moszkowicz trekt zich terug als advocaat van Holleeder en is daar niet echt blij mee:

Moszkowicz’ besluit volgt op een week waarin hij naar zijn eigen gevoel ‘vakkundig is afgebrand’. De Amsterdamse voorzieningenrechter M. Poelmann bepaalde donderdag dat Moszkowicz mag worden uitgemaakt voor ‘een maffiamaatje’, dat met ‘zwart geld’ wordt betaald; dergelijke kwalificaties vinden volgens de rechter steun ‘in het beschikbare feitenmateriaal’.

Na dat vonnis volgde de beschuldiging dat Moszkowicz in 2002 stukken naar de media had gelekt op grond waarvan zijn eigen cliënt, de later geliquideerde vastgoedhandelaar Willem Endstra, zwart werd gemaakt. Dat lekken zou blijken uit een proces-verbaal van de rijksrecherche.

Moszkowicz ontkent en is laaiend over die beschuldiging.

Hij mag dan wel verontwaardigd zijn, maar ik denk dat Moszkowicz zelf ook wel beseft dat hij dit allemaal ook een beetje aan zichzelf te wijten heeft. Hij is nou eenmaal iemand die ervan houdt om in de publieke belangstelling te staan; een media advocaat zo gezegd. Terecht of onterecht levert dit irritaties op en zijn mensen minder bereid hem het voordeel van de twijfel te gunnen.

Het feit dat hij eerst als advocaat voor Willem Endstra heeft gewerkt, het vermeend slachtoffer van de man die hij nu voor afpersing verdedigd, zonder zich te verexcuseren van deze zaak spreekt natuurlijk ook niet voor hem. Als advocaat dien je zoveel mogelijk de schijn van belangenverstrengeling te vermijden; misschien had hij er verstandiger aan gedaan gelijk deze zaak te weigeren.

Tags:

Waarom geeft De Pers ruimte aan een neocon?

Vandaag op pagina 6 in de nieuwe gratis “kwaliteitskrant” De Pers een groot interview (1/3de van de pagina) met Zeyno Baran, een bekende Amerikaans/Turkse neocon, o.a. verbonden aan het Hudson Institute. In het interview krijgt ze ruimschoots de kans haar paranoia over de Islam te spuien en te pleiten voor een Nederlandse minister van godsdienstzaken die zou moeten optreden als controleur van moskeën en Islamitische scholen. Dit omdat volgens haar er anders “rabiaat gedachtengoed” zou worden gepreekt dat gelijk zo staan aan “kinderporno”.

Sailliant detail: op dezelfde pagina een klein berichtje over het andermaal uitblijven van staatsubsidie aan het SGP, wegens de blijvende discriminatie van vrouwen binnen die partij. Maarja, dat zijn Christenen en dat interesseert Baran niet…

De vraag blijft: waarom dit interview? Waarom nu?

Tags:
, , ,