Waarom nemen we die man eigelijk nog serieus?

Geert Wilders

Waarom neemt de medis Geert Wilders nog steeds serieus wanneer het zo overduidelijk is dat hij maar wat uitkraamt. Neem zijn laatste uitbarsting, naar aanleiding van die voetbalrellen bij Jong Oranje – Jong Marokko:

Het optreden van de Tilburgse politie was een wanvertoning, stelde Wilders. De jeugdige Marokkaanse relschoppers zouden na de wedstrijd de vrije hand hebben gekregen. Ze moeten volgens Wilders keihard worden aangepakt. “Na een waarschuwing moet de politie het recht krijgen met scherp te schieten op bijvoorbeeld een been.”

Natuurlijk weet Wilders dat dit onzinnig is, dat de Tweede Kamer er nooit mee in zal stemmen en dat de politie zelf dit niet eens wil (en dat wil wat zeggen). Dit is gewoon weer puur stemmingmakerij om het dommere gedeelte van de bevolking bezig te houden. Iedereen weet dit, maar waarom kan dit net eens gewoon gezegd worden? Waarom niet eens gewoon aan Wilders vragen “en nu serieus”? Of “waarom komt u nu pas met dit voorstel, terwijl voetbalgeweld al jaren een probleem is”?

Hooligans zijn hooligans, Marokkaans of niet

Wat een domme opwinding weer over het voetbalhooliganisme dat dinsdag bij de oefenwedstrijd Jong Oranje – Jong Marokko plaats vond. Laten we wel wezen, dit soort voetbalgeweld is schering en inslag, denk bv. maar aan wat er op het Leidseplein gebeurde niet zolang geleden toen Ajax geheel onverdiend de Beker won, of wat die Ado aanhangers deden met hun eigen stadium. We kijken er geeneens meer vanop, maar nu zijn het Marokkanen die het doen en dan is het land weer te klein.

Hooligans zijn hooligans, of ze nu Marokko ondersteunen, ADO Den Haag of Ajax, criminelen en meelopers end ie kun je het team dat ze zogenaamd “supporten” niet aanrekenen.

Als dat je enige bezwaar is, dan moet je niet zeuren

Een mooi verhaal in De Pers vandaag over het werk dat Cuba en Venezuela uitvoeren in Zuid-Amerika om de armste mensen uit landen als Uruguay te voorzien van gratis medische behandelingen, zoals bv. eenvoudige oogoperaties. In ruil daarvoor zou Uruguay Cuba voorzien van vlees en melkpoeder: pure ruilhandel dus, waar beide landen van profiteren.

Maar wat een vreemde opmerking in het midden van dit artikel: “Tegenstanders vinden dat Chavéz en Castro een humanitaire zaak uitbuiten als propagandamiddel ten dienste van hun politiek”.

Nou en?

Alsof dit niet zo gebeuren bij 99,999 procent van de goede doelen die het Nederlandse bedrijfsleven ondersteund….